Standardy ochrony dzieci w firmie Masterkey Julian Czurko

Podstawa prawna

  1. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2. (Dz.U. 1993 nr 61 poz. 284).
  2. Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz.U. 1991 nr 120 poz. 526).
  3. Konwencja Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych, sporządzona w Lanzarote dnia 25 października 2007 r. (Dz.U. 2015 poz. 608).
  4. Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej sporządzona w Stambule dnia 11 maja 2011 r. (Dz.U. 2015 poz. 961).
  5. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz.U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 z późn. zm.)
  6. Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. 2023 poz. 166 – tekst jednolity).
  7. Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz.U. 2023 poz. 1304 – tekst jednolity).
  8. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (Dz.U. 2021 poz. 1249 – tekst jednolity z późn. zm.)
  9. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz.U. 2024 poz. 17 – tekst jednolity).
  10. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego. (Dz.U. 2024 poz. 37 – tekst jednolity).
  11. Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. 2019 poz. 1781).
  12. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 – tekst jednolity).
  13. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz.U. 2023 poz. 1870).

Preambuła

Naczelną zasadą, jaką kieruję się w pracy zawodowej i prowadząc swoją firmę, jest postępowanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie.

W działaniach adresowanych do osób nieletnich kieruję się także zasadami: prowadzenia działań w oparciu o sprawdzone metody, w dążeniu do wspierania rozwoju i upełnomocnienia dziecka; odpowiedzialności dorosłego za budowanie relacji z dzieckiem i jego poczucia bezpieczeństwa w ramach działań mojej firmy; poszanowania podmiotowości i autonomii dziecka oraz budowania z nim autentycznej relacji opartej na dialogu.

Uznaję za niedopuszczalne stosowanie przez kogokolwiek przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie. Moi podwykonawcy są zobowiązani realizować powyższe zasady, działając w ramach obowiązującego prawa oraz przydzielonych zadań.

Rozdział I: Objaśnienie terminów

§ 1

  1. Przez Standardy należy rozumieć niniejszy dokument pt. „Standardy ochrony dzieci w firmie Masterkey Julian Czurko”.
  2. Ilekroć w Standardach mowa o Firmie, należy przez to rozumieć jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Masterkey Julian Czurko.
  3. Ilekroć w Standardach mowa o Właścicielu Firmy, należy przez to rozumieć Juliana Czurko.
  4. Podwykonawcą jest osoba lub organizacja zatrudniona przez Firmę zgodnie z właściwymi przepisami albo współpracująca z nią na zasadzie B2B, która w ramach wykonywanych działań pracuje z dziećmi, szczególnie w ramach zadań edukacyjnych, wychowawczych, organizacyjnych czy opiekuńczych;
  5. Osoba odpowiedzialna za Standardy to Właściciel Firmy.
  6. Przez osobę znajdującą się w procesie rekrutacji należy rozumieć osobę, która stara się o zatrudnienie w Firmie zgodnie z właściwymi przepisami lub o podjęcie współpracy z Firmą na zasadzie B2B.
  7. Przez organizację partnerską należy rozumieć organizację współpracującą z Firmą w realizacji działań z dziećmi w dowolnej formie, w tym w szczególności organizację zlecającą Firmie realizację działań z dziećmi lub realizującą działania z dziećmi na zlecenie Firmy.

§ 2

  1. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
  2. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny. W myśl Standardów opiekunem dziecka jest również rodzic zastępczy.
  3. Zgoda opiekuna dziecka oznacza pisemną lub ustną zgodę co najmniej jednego z opiekunów dziecka. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka co do wyrażenia zgody należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny.
  4. Czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci to takie warunki, sytuacje lub sposoby funkcjonowania rodziny albo organizacji, w której przebywa dziecko, które zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia przemocy, zaniedbania lub wykorzystania seksualnego dziecka. Czynniki ryzyka mogą dotyczyć dziecka, opiekunów dziecka, dalszej rodziny, osób pracujących z dzieckiem, środowiska społecznego lub kulturowego. Nie oznaczają one jednak, że krzywdzenie dziecka na pewno się wydarzy, lecz wskazują na potrzebę zwrócenia uwagi i podjęcia działań zapobiegawczych lub interwencyjnych.
  5. Przez zagrożenie bezpieczeństwa dziecka lub krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie przestępstwa lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym osobę działającą w Fundacji, opiekuna dziecka, osobę trzecią lub przez inne dziecko, a także stosowanie przemocy wobec dziecka w jakiejkolwiek formie bądź też zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
  6. Przez podejrzenie krzywdzenia dziecka należy rozumieć rozpoznanie okoliczności mogących świadczyć o krzywdzeniu dziecka lub uzyskanie informacji o krzywdzeniu dziecka bezpośrednio od dziecka lub innej osoby.
  7. Przez dziecko pokrzywdzone należy rozumieć zarówno dziecko, wobec którego stwierdzono krzywdzenie, jak i dziecko, co do którego istnieje podejrzenie, że zostało skrzywdzone.

§ 3

  1. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
  2. Rejestry oznaczają rejestry wymienione w Rozdziale 3. ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym.
  3. Przez właściwy sąd rodzinny należy rozumieć najbliższy dla miejsca zamieszkania dziecka sąd rejonowy, wydział rodzinny i nieletnich.
  4. Przez właściwą jednostkę policji lub prokuratury należy rozumieć komisariat policji lub prokuraturę rejonową właściwe dla miejsca zaistnienia przestępstwa lub czynu karalnego.
  5. Przez właściwy ośrodek pomocy społecznej należy rozumieć ośrodek położony w gminie/dzielnicy, w której zamieszkuje dziecko pokrzywdzone.
  6. Przez technologie informacyjno-komunikacyjne (TIK) należy rozumieć technologie zbierające, przechowujące, przetwarzające, przesyłające i prezentujące informacje w formie elektronicznej.

Rozdział II: Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

Odpowiedzialność społeczna Firmy

§ 4

  1. W ramach rozpoznawania i reagowania na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci Firma działa na rzecz:
    1. zmniejszenia lub eliminowania czynników ryzyka krzywdzenia dzieci na poziomie kulturowym poprzez promowanie praw dziecka, przeciwdziałanie przemocy, dyskryminacji i nierówności;
    2. zwiększenia zasobów i możliwości rozwojowych środowiska społecznego poprzez organizowanie i wspieranie akcji społecznych, kampanii informacyjnych oraz inicjatyw obywatelskich związanych z przeciwdziałaniem krzywdzeniu dzieci.
  2. W ramach rozpoznawania i reagowania na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci Firma podejmuje współpracę z innymi osobami i instytucjami zaangażowanymi w ochronę dzieci, takimi jak: policja, prokuratura, sąd, ośrodek pomocy społecznej, poradnia psychologiczno-pedagogiczna, organizacje pozarządowe, osoby świadczące profesjonalne wsparcie medyczne, psychologiczne, pedagogiczne, socjalne lub terapeutyczne.

§ 5

  1. Od Właściciela Firmy i Podwykonawców oczekuje się postawy przeciwstawiającej się wszelkim formom wykluczania, dyskryminacji i przemocy. Publiczne pochwalanie lub relatywizowanie zjawisk przemocowych przez Podwykonawców, a także obwinianie ofiary przemocy za jej doświadczanie, stoi w sprzeczności z wartościami Firmy i może stanowić podstawę do rozwiązania współpracy z tą osobą lub reprezentowaną przez nią organizacją lub pociągnięcia tej osoby do odpowiedzialności dyscyplinarnej. Dotyczy to w szczególności wypowiedzi w mediach, w tym mediach społecznościowych.
  2. W przypadku, gdy wypowiedzi opisane w § 5 pkt. 1 są artykułowane przez kierownictwo organizacji partnerskiej lub osobę oddelegowaną przez organizację partnerską do pracy z dziećmi w ramach działań Firmy, Właściciel Firmy podejmuje interwencję wobec kierownictwa tej organizacji. W przypadku braku porozumienia co do rozpoznania takiego zachowania jako czynnika ryzyka krzywdzenia dzieci i gotowości organizacji partnerskiej do podjęcia działań zaradczych, Właściciel Firmy powinien rozważyć rozwiązanie współpracy z organizacją partnerską.
  3. W przypadku publicznych wypowiedzi Podwykonawców, mających charakter nawoływania do popełnienia przestępstwa, w szczególności przestępstwa związanego z krzywdzeniem dziecka, Właściciel Firmy zobowiązany jest sporządzić zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazać je do właściwej jednostki policji lub prokuratury.

Zasady bezpiecznych relacji między Właścicielem Firmy i jego Podwykonawcami a dzieckiem

§ 6

  1. Zasady bezpiecznych relacji między osobami działającymi w Firmie a dzieckiem obowiązują Właściciela Firmy oraz jego Podwykonawców. Podwykonawcy mają obowiązek zapoznać się z zasadami bezpiecznych relacji z dzieckiem przed przystąpieniem do realizacji zadań z udziałem dzieci.
  2. Zasady kontaktu Właściciela Firmy i Podwykonawców z dziećmi opierają się na poszanowaniu godności dziecka, jego podmiotowości i praw, ze szczególnym uwzględnieniem prawa do prywatności oraz ochrony przed krzywdzeniem.
  3. Ponadto, Właściciel Firmy i Podwykonawcy:
    1. równo traktują wszystkie dzieci bez względu na ich pochodzenie, płeć, tożsamość kulturową, tożsamość psychoseksualną, orientację psychoseksualną, wygląd, stopień sprawności, status socjoekonomiczny, przekonania, wiarę lub brak wyznania;
    2. wysłuchują dziecko z uwagą i traktują jego wypowiedzi i przedstawioną wersję zdarzeń z należytą powagą;
    3. zwracają się do dziecka preferowanym przez nie imieniem lub pseudonimem (o ile nie ma on formy obraźliwej) i zaimkiem;
    4. komunikują się bez oceniania osób i używania wobec nich etykiet;
    5. tworzą w Fundacji kulturę otwartości i wzajemnej odpowiedzialności sprzyjającej zgłaszaniu i omawianiu wszelkich zagadnień i problemów dotyczących bezpieczeństwa i ochrony dzieci.
  4. Właściciel Firmy i Podwykonawcy zobowiązani są do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci.

§ 7

  1. Właściciel Firmy i Podwykonawcy dbają o bezpieczeństwo dzieci podczas organizowanych wydarzeń, monitorując sytuację i dobrostan dzieci, zarówno fizyczny, psychiczny, jak i społeczny.
  2. Właściciel Firmy i Podwykonawcy uwzględniają w pracy z dziećmi ich możliwości rozwojowe oraz wynikające ze stopnia sprawności i neuroróżnorodności.
  3. Udział dzieci we wszelkich działaniach realizowanych przez Firmę jest dobrowolny.

§ 8

  1. Wszystkie działania podejmowane przez Właściciela Firmy i Podwykonawców wobec dzieci powinny być bezinteresowne, otwarte i przejrzyste dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji zachowania.
  2. Niedopuszczalne są następujące zachowania Właściciela Firmy i Podwykonawców wobec dzieci:
    1. wszelkie zachowania, które zawstydzają, upokarzają, deprecjonują lub poniżają dzieci albo mają znamiona innych form przemocy psychicznej, fizycznej lub wykorzystywania seksualnego;
    2. niestosowny kontakt fizyczny z dzieckiem, naruszający godność dziecka; formy dopuszczalnego kontaktu fizycznego osoby działającej w Fundacji z dzieckiem określa § 10;
    3. podawanie dziecku alkoholu, leków, wszelkich środków psychoaktywnych;
    4. akceptowanie bądź uczestniczenie w nielegalnych czynnościach, w które angażowane jest dziecko;
    5. nawiązywanie relacji o charakterze seksualnym z dziećmi;
    6. zachowywanie się w sposób seksualnie prowokacyjny;
    7. goszczenie dziecka we własnym domu;
    8. utrzymywanie kontaktów prywatnych z dzieckiem, poza czasem pracy i prowadzonymi przez Firmę działaniami (za wyjątkiem sytuacji, w których Właściciel Firmy lub Podwykonawca ma relacje towarzyskie lub rodzinne z opiekunem dziecka);
    9. towarzyszenie dziecku w podróży pod nieobecność opiekuna dziecka;
    10. spanie w tym samym pokoju, co dziecko, podczas obozów, wyjazdów.

§ 9

  1. Relacje Właściciela Firmy i Podwykonawców z dziećmi cechuje poufność. W związku z tym Właściciel Firmy i Podwykonawcy nie przekazują innym osobom informacji na temat zachowań, wypowiedzi, pytań i wątpliwości dziecka. Zasada ta nie obowiązuje w przypadku:
    1. pozyskania informacji o zagrożeniu bezpieczeństwa lub krzywdzenia dziecka,
    2. potrzeby wniesienia przypadku dziecka lub tematu relacji z dzieckiem podczas pracy nad jakością i etyką działań osoby działającej w Fundacji w formie superwizji, terapii, coachingu, przy jednoczesnej anonimizacji dziecka.
  1. Jeśli opiekun dziecka lub samo dziecko jest osobą bliską wobec Właściciela Firmy lub Podwykonawcy, utrzymywanie z nimi relacji towarzyskich lub rodzinnych wymaga ze strony Właściciela Firmy i Podwykonawców zachowania szczególnej staranności w kwestii poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci i ich opiekunów.
  2. Właściciela Firmy i Podwykonawców obowiązuje zakaz ujawniania informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej dziecka. 
  3. Właściciela Firmy i Podwykonawców obowiązuje zakaz utrwalania wizerunku dziecka (np. filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie) dla potrzeb prywatnych. Dotyczy to także umożliwienia osobom trzecim utrwalenia wizerunków dzieci, jeśli Właściciel Firmy nie został o tym poinformowany, nie wyraził na to zgody i nie uzyskał zgody opiekunów dzieci.

§ 10

  1. Dopuszczalny kontakt fizyczny Właściciela Firmy i Podwykonawców z dzieckiem powinien:
    1. być oparty na zgodzie dziecka, przy czym zgoda dziecka oznacza świadomą, opartą na pełnej informacji, nieprzymuszoną, jasno wyrażoną zgodę, którą dziecko może wycofać w każdej chwili;
    2. być uzasadniony, tj. stanowić element wykonania zadania o charakterze kontaktowym, być w naturalny sposób związany z zabawą albo być odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, przy uwzględnieniu kontekstu sytuacyjnego oraz wieku, etapu rozwojowego i płci dziecka.
  2. Wyjątkiem od zasady zgody dziecka jest kontakt fizyczny bezpośrednio związany z koniecznością zapewnienia dziecku bezpieczeństwa, ochrony mienia lub potrzebą uspokojenia dziecka (tzw. ochronne zastosowanie siły). Właściciel Firmy i Podwykonawcy mogą wykorzystać ochronne zastosowanie siły w uzasadnionych przypadkach, jeżeli:
    1. zachowanie dziecka nosi znamiona wybuchu agresji, podczas którego zagraża zdrowiu lub życiu własnemu, innych lub podejmuje próby niszczenia mienia, a przy tym nie reaguje na polecenia werbalne Właściciela Firmy lub Podwykonawcy;
    2. dziecko wymaga podjęcia działań z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej;
    3. u dziecka występują objawy paniki spowodowanej czynnikami zewnętrznymi (pożar, niebezpieczne zachowania osób trzecich, intensywne zjawiska atmosferyczne), a przy tym nie reaguje na polecenia werbalne Właściciela Firmy lub Podwykonawcy.
  3. W przypadkach opisanych w §10 pkt. 2 Właściciel Firmy lub Podwykonawca przytrzymuje dziecko w bezpieczny sposób i w miarę możliwości wzywa do pomocy innego dorosłego.
  4. Niedopuszczalne są wszelkie inne siłowe formy komunikacji z dziećmi i dyscyplinowania ich, w szczególności  mające na celu upokorzenie, oparte na wykorzystaniu przewagi:
    1. fizycznej (przekraczanie granicy osobistej lub intymnej, naruszenie nietykalności cielesnej, stosowanie kar fizycznych, prace fizyczne nieadekwatne do możliwości, dopuszczanie się zachowań o charakterze seksualnym, nieuzasadnione przytrzymywanie);
    2. psychicznej (dominacja poprzez krzyk, groźby, naruszenie poczucia własnej wartości, lekceważenie potrzeb psychicznych, m.in. bezpieczeństwa, przynależności, symulacje wzbudzające strach i obawy o życie własne i rodziny).

§ 11

  1. Kontakt Właściciela Firmy i Podwykonawców z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w kontekście realizowanych działań na rzecz Firmy i dla celów organizacyjnych, edukacyjnych, opiekuńczych i wychowawczych.
  2. Właściciel Firmy i Podwykonawcy kontaktują się z dziećmi za pomocą służbowych kanałów komunikacji, tj. adresu e-mail w domenie Firmy, komunikatora społecznościowego przypisanego do Firmy lub w przypadku Podwykonawców z innego służbowego adresu e-mail ustalonego z Właścicielem Fundacji.
  3. Właściciel Firmy i Podwykonawcy nie kontaktują się z dziećmi prywatnymi kanałami komunikacji. W szczególności Właściciel Firmy i Podwykonawcy nie prowadzą z dziećmi prywatnych rozmów z wykorzystaniem mediów społecznościowych. Właściciel Firmy może prowadzić z dziećmi komunikację grupową w mediach społecznościowych na tematy związane z działalnością Firmy i organizacji partnerskich, o ile we wspólnej rozmowie uczestniczy co najmniej jedna inna osoba: Podwykonawca lub osoba reprezentująca organizację partnerską. W przypadku prowadzenia komunikacji grupowej przez Kontrahenta, wymagane jest uczestnictwo w konwersacji Właściciela Firmy.
  4. Właściciel Firmy i Podwykonawcy powinni zadbać o dokumentowanie kontaktów on-line z dzieckiem lub prowadzenie ich w sposób umożliwiający wykonanie kopii lub wydruku korespondencji.
  5. W przypadku rozpoczęcia prywatnej rozmowy z wykorzystaniem mediów społecznościowych przez samo dziecko Właściciel Firmy lub Podwykonawca nie kontynuuje rozmowy i poleca dziecku zgłoszenie się do niej w miejscu wykonywania obowiązków służbowych lub z wykorzystaniem służbowych kanałów komunikacji zdalnej. Zasada ta nie dotyczy sytuacji (nawet potencjalnego) zagrożenia życia i zdrowia dziecka. W takim przypadku Właściciel Firmy lub Podwykonawca może kontynuować rozmowę, lecz zobowiązany jest jednocześnie podjąć działania interwencyjne, a w przypadku Podwykonawcy, powiadomić Właściciela Firmy o kontakcie z dzieckiem i przyczynach tego kontaktu. Powiadomienie powinno być w miarę możliwości dokonane pisemnie lub mailowo.

Zasady bezpiecznych relacji między dziećmi

§ 12

  1. Właściciel Firmy i Podwykonawcy podczas wykonywania zadań, w których biorą udział dzieci, dbają o bezpieczne relacje w grupie rówieśniczej w oparciu o proces kontraktowania. Kontraktując się z dziećmi Właściciel Firmy i Podwykonawcy dbają w szczególności o:
    1. bezpieczeństwo fizyczne i psychiczne dzieci;
    2. możliwość prowadzenia dialogu;
    3. dobrowolność udziału i poszanowanie dla autonomii dziecka.
  2. Właściciel Firmy i Podwykonawcy dbają, aby komunikacja z dziećmi i między dziećmi oparta była na zasadach wzajemnego szacunku, kulturalnego zachowania, konstruktywnego wyrażania myśli i emocji. Właściciel Firmy i Podwykonawcy wspierają komunikację modelując ją własnym przykładem, a w razie potrzeby udzielając informacji zwrotnej na temat niepożądanych zachowań i podejmując działania edukacyjno-wychowawcze na temat możliwości lepszego komunikowania się.

§ 13

  1. Podczas wydarzeń organizowanych przez Firmę niedozwolone są wszelkie akty przemocy między dziećmi, zarówno fizycznej (np. bicie, szarpanie, popychanie), psychicznej (np. przezywanie, umniejszanie, obrażanie), jak i społecznej (np. izolowanie, psucie reputacji, obmawianie).
  2. Właściciel Firmy i Podwykonawcy zachęcają dzieci do głośnego wyrażania niezgody na zachowanie nieakceptowane przez nie i przekraczanie ich granic.

Reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

§ 14

  1. Właściciel Firmy i Podwykonawcy posiadają odpowiednią wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci.
  2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka Właściciel Firmy i Podwykonawcy monitorują sytuację i dobrostan dziecka, a także udzielają mu wsparcia emocjonalnego, informacyjnego i edukacyjnego.
  3. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka w rodzinie Właściciel Firmy lub Podwykonawcy, którzy pozostają z dzieckiem i jego rodziną w bezpośrednim kontakcie, podejmują rozmowę z opiekunami dziecka, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy.
  4. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka w organizacji partnerskiej, Właściciel Firmy podejmuje rozmowę z kadrą kierowniczą tej organizacji, przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywując ją do szukania dla siebie pomocy.
  5. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka przez Podwykonawcę wśród innych Podwykonawców, osoba ta przekazuje tę informację Właścicielowi Firmy.

Rozdział III: Wdrażanie nowych Podwykonawców pracujących z dziećmi

Zasady rekrutowania Podwykonawców pracujących z dziećmi

§ 15

  1. Rozmowa kwalifikacyjna przeprowadzana jest przez Właściciela Firmy lub Podwykonawcę zatrudnionego do wykonania tego zadania.
  2. Ocena kompetencji osoby znajdującej się w procesie rekrutacji odbywa się na podstawie jej CV, przedstawionej dokumentacji oraz rozmowy kwalifikacyjnej.

§ 16

  1. Właściciel Firmy wykonuje wobec osoby znajdującej się w procesie rekrutacji, przed nawiązaniem z nią stosunku pracy lub przed dopuszczeniem do realizacji działań z dziećmi, obowiązki określone w Rozdziale 3. ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym. Za realizację obowiązku odpowiada Właściciel Firmy, który może upoważnić do tego Podwykonawcę.
  2. Każda osoba znajdująca się w procesie rekrutacji podaje dane osobowe, które następnie służą Firmie do wykonania obowiązku określonego w § 16 pkt. 1 niniejszych Standardów, a także przedstawia inne dokumenty i oświadczenia określone w ustawie o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym.
  3. Osoba, która nie udostępni wymaganych danych osobowych, nie przedstawi  wymaganych dokumentów, co do której niemożliwe jest zweryfikowanie w rejestrach albo która figuruje w jednym z rejestrów wskazanych w Rozdziale 3. ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym, nie może zostać zatrudniona w Fundacji lub podjąć z Fundacją współpracy w innej formie.
  4. W celu monitorowania bezpieczeństwa dzieci w Firmie, poza wykonaniem obowiązku określonego § 16 pkt. 1 niniejszych Standardów, Właściciel Firmy dokonuje każdego roku sprawdzenia osoby działającej w Fundacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym.
  5. Wydruki z rejestrów przechowywane są w aktach osobowych osoby zatrudnionej w Firmie w oparciu o umowę o pracę lub w analogicznej dokumentacji dotyczącej osoby współpracującej z Firmą w oparciu o inne umowy.
  6. W przypadku powzięcia informacji o wszczęciu wobec Podwykonawcy postępowania karnego o przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub przestępstwa z użyciem przemocy popełnionego przeciwko dziecku, należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi i przenieść ją na stanowisko pracy, na którym kontakt ten nie występuje albo rozważyć rozwiązanie współpracy lub stosunku pracy z tą osobą.

Przygotowanie Podwykonawców pracujących z dziećmi do stosowania Standardów

§ 17

  1. Osobą odpowiedzialną za Standardy jest Właściciel Firmy.
  2. Osoba odpowiedzialna za Standardy posiada wiedzę i kompetencje w zakresie rozpoznawania i reagowania na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci, podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka oraz edukacji dzieci i dorosłych w tym zakresie.
  3. Osoba odpowiedzialna za Standardy odpowiada za przygotowanie Podwykonawców do stosowania Standardów.

§ 18

  1. Jeżeli zadania Podwykonawcy zakładają możliwość pracy z dziećmi jako odbiorcami działań Firmy, rozpoczęciem współpracy lub zatrudnienia w Firmie zostaje powiadomiona przez osobę odpowiedzialną za Standardy o treści Standardów oraz o swoich obowiązkach z nich wynikających. Następuje to poprzez instruktaż danej osoby, a następnie przesłanie jej drogą elektroniczną Standardów wraz z adresem e-mail do osoby odpowiedzialnej za Standardy w celu zadania ewentualnych pytań w późniejszym czasie.
  2. Instruktaż wspomniany w § 18 pkt. 1. obejmuje:
    1. informację na temat wartości, jakimi kieruje się Firma w kontekście ochrony dzieci przed krzywdzeniem;
    2. zasady bezpiecznego kontaktu Właściciela Firmy i Podwykonawców z dzieckiem oraz między dziećmi;
    3. zachowania niedozwolone wobec dziecka ze strony Właściciela Firmy i Podwykonawców oraz zachowania niedozwolone między dziećmi;
    4. uwrażliwienie na symptomy mogące świadczyć o krzywdzeniu dziecka;
    5. zasady reagowania na podejrzenie krzywdzenia dziecka.
  3. Podwykonawca potwierdza zapoznanie się ze Standardami i zobowiązuje do ich przestrzegania, w ramach pisemnej umowy zawartej z Firmą lub w innej formie pisemnej (w tym drogą elektroniczną).

Rozdział IV: Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

Ogólne zasady prowadzenia interwencji

§ 19

  1. Właściciel Firmy i Podwykonawcy zobowiązani są do zgłaszania podejrzenia krzywdzenia dziecka, zarówno ze strony Właściciela Firmy, innych Podwykonawców, jak i opiekunów dziecka, osób trzecich czy innych dzieci.
  2. W przypadku podjęcia przez Właściciela Firmy lub Podwykonawcy podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, ma on obowiązek sporządzenia notatki służbowej, a w przypadku Podwykonawcy – przekazania jej Właścicielowi Firmy. Notatka powinna mieć formę pisemną i być wysłana pocztą zwykłą lub elektroniczną. Właściciel Firmy rejestruje zgłoszenie i podejmuje interwencję.
  3. Interwencja prowadzona jest przez Właściciela Firmy, o ile to możliwe ze wsparciem innej osoby.

§ 20

  1. Właściciel Firmy stara się ustalić przebieg zdarzenia, ale także wpływ zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka pokrzywdzonego, w celu udzielenia mu odpowiedniego wsparcia. W związku z tym w toku interwencji Właściciel Firmy przeprowadza rozmowy z osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu i jego konsekwencjach dla dziecka, w szczególności ze świadkami/świadkiniami zdarzenia oraz opiekunami dziecka.
  2. W trosce o minimalizowanie ryzyka wtórnej traumatyzacji dziecka, każdorazowo, w toku interwencji, Właściciel Firmy rozważa potrzebę i konieczność podjęcia rozmowy z pokrzywdzonym dzieckiem. Czynnikami jakie Właściciel Firmy powinien uwzględnić przy podejmowaniu decyzji w tej sprawie są: prawo dziecka do wyrażenia opinii we własnej sprawie, ciężar krzywdy wobec dziecka, jego stan psychiczny i aktualne zasoby wobec udziału w takiej rozmowie oraz możliwość uzyskania informacji z innych źródeł.
  3. Rozmowa z pokrzywdzonym dzieckiem przeprowadzana jest w sposób minimalizujący ryzyko wtórnej traumatyzacji. Do udziału w interwencji Właściciel Firmy może zaprosić specjalistki/specjalistów, w szczególności psycholożkę/psychologa, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych doświadczeniach.
  4. Właściciel Firmy ustala plan wsparcia dziecka pokrzywdzonego, określający sposoby zapewnienia dziecku poczucia bezpieczeństwa (w tym sposoby odizolowania go od źródeł zagrożenia) oraz sposoby minimalizowania konsekwencji fizycznych i psychologicznych doświadczenia krzywdzenia.

§ 21

  1. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować odpowiednie służby (policja, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer 112 (centrum powiadamiania ratunkowego), 997 (policja), 999 (pogotowie).  Poinformowania służb dokonuje Właściciel Firmy lub Podwykonawca, który jako pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
  2. W przypadku, gdy zachodzi podejrzenie, że wobec dziecka popełniono przestępstwo, a osobą podejrzewaną o popełnienie przestępstwa jest osoba powyżej 17 roku życia, Właściciel Firmy sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego i przekazuje je do właściwej jednostki policji lub prokuratury. Wzór zawiadomienia znajduje się w załączniku nr 4 do niniejszych Standardów.
  3. Właściciel Firmy, Podwykonawcy i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.

§ 22

  1. Z przebiegu każdej interwencji i poczynionych w jej toku ustaleń sporządza się kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 1 do niniejszych Standardów.
  2. Karty interwencji przechowywane są w miejscu wyznaczonym przez Właściciela Firmy, w sposób zapewniający zachowanie poufności i ochronę danych osobowych.
  3. Właściciel Firmy prowadzi rejestr zgłoszeń podejrzenia krzywdzenia dziecka. Wzór rejestru stanowi załącznik nr 2 do niniejszych Standardów.